ــ نامه‌ای به امضای “باران” از طریق پست الکترونیک برای سازمان ارسال شده است. در این نامه مسائل مختلفی مطرح شده از جمله در رابطه با پخش فیلم دادگاه خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان از تلویزیون جمهوری اسلامی، و …. بحث کلی هم در رابطه با “سازمان‌ها و احزاب به ظاهرکمونیستی” مطرح شده و گفته شده است:” من شخصا به اکثر احزاب و سازمان‌های به ظاهر کمونیستی به دیده تردید نگاه می‌کنم و در نیت‌شان شک دارم… همه آنها باید مورد تایید شما باشند چون به ظاهر همگی اصول کمونیست را قبول دارند و از طبقه کارگر دفاع می‌کنند ولی آیا به راستی دارای حقانیت هستند؟ آیا خیلی از آنها نیروهای وابسته نیستند و بعضا از طرف لابی‌های صهیونیستی حمایت نمی‌شوند؟…..” سپس با اشاره به اینکه در سایت اینترنتی سازمان ما به “سازمان‌ها و احزاب به ظاهرکمونیستی” لینک داده نشده، آمده است:”شاید نشان دهنده این باشد که راه و رسم هیچکدام با شما همخوانی ندارد و به این ترتیب تکلیف همه‌شان پیش هواداران شما روشن است”
در پاسخ به این سوال‌کننده محترم باید گفت سوال شما آن چنان کلی است که جواب دادن به آن عملی نیست. شما به جای سوال، تعدادی احکام کلی را بدون آن که دلیلی برای مستدل کردن آنها بیاورید، ارائه کرده‌اید. این شیوه برخورد به کدام معضل قرار است پاسخ دهد؟ ابتدا حکم صادر کرده‌اید که همه “سازمان‌ها و احزاب به ظاهرکمونیستی” مورد تائید ما هستند، بعد نتیجه می‌گیرید که چون به سایت این سازمان‌ها لینک نداده‌ایم تکلیف همه‌شان پیش هواداران سازمان روشن است.
اولا اگرمورد نظر شما سازمان‌هایی هستند که ” به ظاهر کمونیستی”اند، که پاسخ پیشاپیش روشن است. سازمان به ظاهر کمونیستی که کمونیستی نیست! ثانیا این نحوه جمع بستن سازمان‌ها، همه را در یک گونی ریختن، و حکم صادر کردن که “خیلی از آنها نیروهای وابسته” هستند، روشی است که بیشتر جهت تخطئه جریانات سیاسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهتر است به جای صدور احکام کلی در مورد سازمان‌ها، آنها را یک به یک بررسی کرد و هر ادعا و اتهامی را با ذکر شواهد مستند ساخت. شما می‌گویید” من شخصا به اکثر احزاب و سازمان‌های به ظاهر کمونیستی به دیده تردید نگاه می‌کنم”، برای ما روشن نیست که این سوال است یا حکم است. برخلاف روشی که شما برای تحلیل سازمان‌ها در پیش گرفته‌اید، ما به این شیوه نمی‌توانیم سازمان‌های سیاسی را ارزیابی کنیم. یکجا همه را تائید کنیم و یا برعکس، بگوییم “خیلی از آنها نیروهای وابسته هستند”. ما جریانات را تک تک ارزیابی می‌کنیم. جریانات سیاسی علاوه بر آن چه خود در مورد خودشان می‌گویند، دارای سابقه و عملکردی هستند که نشان می‌دهد تا چه میزان حرف و عمل‌شان همخوانی دارد. در رابطه با موضع سازمان نسبت به سازمان‌ها و احزاب سیاسی نیز مطالب متعددی درشماره‌های مختلف نشریه کار نوشته‌ایم که با مراجعه به آنها بیشتر با مواضع سازمان آشنا خواهید شد.
ــ در نامه ی دیگری این سئوال مطرح شده است :
“مدتی است به این فکر هستم که چپ ایران به دلیل نداشتن امکانات مناسب، نتوانسته است حداقل با مردم ارتباطی مناسب پیدا کند و جریان‌های راست با داشتن امکانات مناسب، ضمن به انحراف کشیدن جنبش در صدد به شکست کشیدن مبارزات مردم هستند. و چپ انقلابی هیچ کاری از دستش برنمی‌آید و حتی یک طرح مناسب برای جلب نظر مردم- حداقل از طریق امکانات اینترنتی هم ندارد. وهمچنان بر مسائلی پافشاری می‌کند که به اعتقاد من نتیجه مناسب را برای جذب نیرو ندارد، و در واقع در شرایط کنونی این راست است که یکه تاز عرصه سیاست است. البته من می‌دانم که چگونه می‌شود چپ انقلابی در صحنه سیاسی دوباره مطرح گردد و جریان راست را به عقب نشینی وادارد. اما سوالی که همیشه برایم مطرح است این است که طیف چپ اساسا نیرویی را که ١۰۰ درصد چپ نباشد، به آن پاسخگو نیست.
به هرحال سوال خود را می‌نمایم به این امید که پاسخی مناسب از شما دریافت نمایم. سوال: اگر این امکان وجود داشته باشد که آزادی سیاسی تضمین شده در فردای ایران، برای تمام طیف‌های فکری و طبقاتی متحقق شود، آیا سازمان شما در راستای تحقق آن حاضر به همکاری می‌باشد؟”
اگر این دوست سوال کننده با مواضع سازمان آشنایی داشته باشد، قاعدتا باید بداند که سازمان ما خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی، استقرار حکومت کارگران وزحمتکشان و اجرای یکرشته اقدامات فوری اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. تا آن جا که به آزادیهای سیاسی مربوط می‌شود، سازمان فدائیان(اقلیت) خواهان برقراری فوری وسیع‌ترین آزادیهای سیاسی در سطح جامعه است. بنابراین موضع سازمان ما در دفاع از آزادیهای وسیع سیاسی کاملا روشن است. این امر، در برنامه سازمان، در برنامه عمل و برنامه مقایسه‌ای سازمان به صراحت ذکر شده و در مقالات متعدد نشریه کارنیز منعکس است. برنامه فوری ما سرنگونی جمهوری اسلامی واستقرار حکومت شورائی کارگران و زحمتکشان است که بلافاصله پس از استقرار و به منظور تسهیل گذار به سوسیالیسم، انجام یکرشته از اقدامات سیاسی، اجتماع و اقتصادی را در دستور کار خود قرار می‌دهد که تیتروارعبارتند از:
تامین و تضمین آزادیهای سیاسی و حقوق دمکراتیک و مدنی مردم شامل رئوس کلی جدائی کامل دین از دولت،لغو مذهب رسمی، و جدائی مذهب از مدارس/ لغو تبعیض بر پایه جنسیت و تضمین برابری کامل سیاسی و اجتماعی زنان/ لغو ستم ملی و الغای امتیازات ویژه برای یک ملیت خاص/ اقدامات فوری اجتماعی و رفاهی عمومی شامل تامین مسکن و تعدیل اجاره‌ها، ایجاد امکانات آموزشی، پرورشی و تفریحی برای جوانان/ اقدامات فوری برای بهبود وضعیت دهقانان زحمتکش/ اقدامات فوری برای مهار ازهم گسیختگی اقتصادی و دمکراتیزه کردن اقتصاد کشوراز جمله برقراری کنترل شوراهای کارگری بر تولید و توزیع، لغو مالیات غیرمستقیم و برقراری مالیات تصاعدی بر ثروت، درآمد و ارث/ ملی کردن کلیه اراضی، مراتع، جنگل‌ها و تمام منابع زیرزمینی/ و در زمینه سیاست خارجی لغو دیپلماسی سری.
در عین حال این مساله نیز در مواضع سازمان روشن است که ما در راستای سرنگونی جمهوری اسلامی، با همه کسانی که آنها نیز درجهت سرنگونی جمهوری اسلامی و اجرای مطالبات فوق مبارزه می‌کنند، حاضر به حرکت مشترک هستیم با تاکید بر این نکته که مطالبات فوق، اجزای به هم پیوسته‌ای هستند که یکی بدون دیگری، بی‌معنا و انجام نشدنی است.
نظرات شما