جنبش دانشجویی، یک معضل جدی جمهوری اسلامی در وضعیت کنونی

روز جمعه ١٠ مهر ماه، محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، در گردهمائی مسئولان بسیج دانشجویی دانشگاه های ایران، به مزدوران بسیجی اعلام کرد که: در مقابله با ناآرامی های احتمالی در دانشگاه ها واکنش نشان دهند و منتظر فرمان مافوق نباشند.

محمد علی جعفری، در فراز دیگری از سخنرانی خود، دانشگاه و جنبش دانشجویی را نیروی های “جنگ نرم” علیه جمهوری اسلامی خواند و گفت: جنگ نرم خطرناک تر از جنگ ایران و عراق است. او ضمن نامیدن عناصر سرکوبگر بسیج دانشجویی به “فرماندهان جوان جبهه جنگ نرم”، تلاش کرد تا نیروهای بسیج دانشجویی را جهت مقابله با  اعتراضات رو به رشد جنبش دانشجویی هرچه بیشتر تهییج و تحریک نماید.

دستورالعمل سرکوبگرانه فرمانده کل سپاه پاسداران علیه دانشجویان دانشگاه های مختلف کشور، در شرایطی به مزدوران بسیج دانشجویی ابلاغ گردیده است که جمهوری اسلامی در ماه های اخیر انواع شیوه های سرکوب را جهت مهار اعتراضات جنبش دانشجویی بکار گرفته است.

به رغم بکارگیری شیوه های مختلف سرکوب، از احضار وسیع دانشجویان به کمیته های انضباطی گرفته تا صدور گسترده احکام تعلیق، از اخراج دانشجویان مبارز گرفته تا احضار آنان به دادگاه های به اصطلاح انقلاب و صدور احکام زندان برای فعالین جنبش دانشجویی، رژیم قادر نشده است اعتراضات گسترده جنبش دانشجویی را مهار و کنترل نماید.

شکست  رژیم و دولت نظامی – امنیتی احمدی نژاد جهت سرکوب و مرعوب ساختن دانشجویان کشور، سببب نگرانی سران رژیم  و حساسیت بیش از اندازه فرماندهان نظامی سپاه پاسداران نسبت به موقعیت کنونی جنبش دانشجویی شده است.

در شرایط دیکتاتوری عریان جمهوری اسلامی، سرکوب توده ها، نیروهای سیاسی و فعالین جنبش های اجتماعی از جمله جنبش دانشجویی، به طور مداوم و به عنوان سیاست ثابت رژیم در سه دهه گذشته اعمال شده است. در میان مجموعه عوامل سرکوبگر رژیم، اگرچه نیروهای مزدور بسیجی و از جمله بسیج دانشجوئی، همیشه نقش ویژه ای در سرکوب توده ها و جنبش دانشجویی داشته اند اما، با وجود این، سران رژیم و فرماندهان نظامی آن، در گذشته تا حد ممکن تلاش می کردند پیام های سرکوبگرانه خود را در لفافه و در قالب سیگنال های معین، به نیروهای شبه نظامی بسیج دانشجویی منتقل سازند.

به رغم اینکه در ماه های اخیر، تمام عناصر و عوامل ریز و درشت رژیم، مدام بر طبل تشدید سرکوب دانشجویان کوبیده اند اما، دستورالعمل جدید فرمانده کل سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، گویای وسعت برنامه ریزی نیروهای نظامی و امنیتی سپاه برای مقابله با اعتراضات رو به گسترش  دانشجویان است.

پوشیده نیست که، بسیج دانشجویی همواره یکی از نیروهای مستقیم سرکوب جنبش دانشجویی بوده است. عناصر متشکل در بسیج دانشجویی که از طریق سهمیه ، تحت پوشش دانشجو وارد دانشگاه های کشور می شوند، تماما از نیروهای شبه نظامی وابسته به سپاه پاسداران می باشند. ماهیت وجودی و وظیفه اولیه نیروهای مزدور بسیج دانشجویی، کنترل فضای دانشگاه های کشور از طریق خبر چینی، گزارش دهی و پرونده سازی علیه فعالین جنبش دانشجویی است. این بخش از مزدوران جمهوری اسلامی که نام دانشجو نیز برخود نهاده اند، علاوه بر این وظایف اولیه، به عنوان پیش قراولان سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، در امر سرکوب جنبش دانشجویی همواره در صف اول قرار داشته اند. لذا، نقش مزدوری و سرکوبگرانه نیروهای بسیج دانشجویی در دانشگاه های مختلف کشور، امر تازه و پوشیده ای نیست.

آنچه دستورالعمل جدید فرمانده کل سپاه پاسداران و ابلاغ رسمی آن به عناصرشبه نظامی بسیج دانشجویی را دارای اهمیت کرده، وجود دو نکته است. نخست اینکه، آشکارا نشان می‌دهد، تمام اقدامات سرکوبگرانه ای که تا کنون توسط  عناصر بسیج دانشجویی علیه جنبش دانشجویی در دانشگاه های کشور صورت می گرفته، مستقیما با دستور فرماندهان سپاه پاسداران بوده است. و این، یعنی اعتراف آشکار فرمانده کل سپاه پاسداران به اینکه نیروهای بسیجی، که ظاهرا نام دانشجو به خود داده اند، در واقع به صورت مزدوران رسمی جمهوری اسلامی در دانشگاه های کشور حضور دارند.

نکته دوم که بخش مهم‌تر این دستورالعمل سرکوبگرانه است، بی نیازی فعلی نیروهای مزدور بسیج دانشجویی به “فرمان مافوق” است. که به زعم فرمانده کل سپاه پاسداران، به دلیل شرایط ویژه و بحرانی که هم اکنون بر جمهوری اسلامی و دانشگاه های کشور حاکم است، دیگر نیازی نیست که این نیروهای مزدور، “منتظر فرمان مافوق” خود باشند.

این بدان معنا است که، نیروهای مزدور بسیج دانشجویی که تا کنون که تحت امر مستقیم فرماندهان سرکوبگر سپاه پاسداران عمل می کردند، غالبا “به جای کلاه، سر تحویل” فرماندهان خود می دادند، اینک که از طرف فرمانده کل سپاه پاسداران جمهوری اسلامی کاملا افسار گسیخته و بدون کنترل مافوق در دانشگاه های کشور رها شده اند، دستشان را باز گذاشته اند تا با مصونیت کامل هر اقدام جنایتکارانه ای را که خواستند در دانشگاه های کشور انجام دهند.

چرا که در چنین وضعیتی، نقش ویژه دانشجویان، گسترش اعتراضات دانشجویی در دانشگاه های کشور، کشیده شدن این اعتراضات به خیابان ها و به تبع آن، خیزش انقلابی جوانان و توده های مردم، تا بدان حد رژیم و سران آن را سراسیمه کرده است که عملا سکان سیاست گذاری جمهوری اسلامی به نیروهای نظامی و فرماندهان سرکوبگر سپاه سپرده شده است.

نقش سپاه پاسداران و نیروهای بسیجی در سرکوب جنبش های اجتماعی، از جمله جنبش دانشجویی امر تازه ای نیست، اما آنچه که سران رژیم و فرماندهان سرکوبگرش را وا داشته تا تمام پرده ها را کنار زده و در عریان ترین شکل ممکن شعار تشدید سرکوب دانشجویان را در هر کوی و برزن فریاد کنند، حضور فعال و موثر دانشجویان در خیزش انقلابی توده های میلیونی کشور در ماه های گذشته است.

علاوه بر این، وحشت و هراسی که هم اکنون سراپای رژیم و دولت احمدی نژاد را فرا گرفته، ریشه در گسست لایه های قدرت درون نظام و نیز ریشه در بحران عمیقی دارد که در وضعیت حاضر سراپای این رژیم استبدادی و مذهبی را در خود تنیده است. بحرانی که زمینه ساز بروز ناآرامی ها و اعتراضات بیشتر توده ها و جنبش های اجتماعی شده و خواهد شد.

در چنین وضعیتی که رژیم بدان گرفتار شده است، حضور بی سابقه فرماندهان سپاه در عرصه سیاست و تصمیم گیری های کلان نظام دیکتاتوری و مذهبی حاکم بر ایران به امری عادی تبدیل شده است. تا جائیکه برنامه ریزی سرکوب عریان جنبش دانشجویی دیگر از محدوده کمیته های انضباطی، تصمیمات روسای انتصابی دانشگاه ها و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی فراتر رفته و هم اکنون با ابلاغ دستورالعمل صریح فرمانده کل سپاه پاسداران، نیروهای بسیج دانشجویی جهت مقابله با اعتراضات دانشجویی به صورت افسار گسیخته در دانشگاه های کشور رها شده اند.

بگذریم از اینکه برای رژیم و فرماندهان سپاه آن، دست یابی به چنین اهداف کثیف و سرکوبگرانه ای در دانشگاه های کشور به سادگی قابل تحقق نیست.

تا آنجا که به واقعیت های موجود در درون جامعه بر می گردد و موقعیت اعتراضی جنبش دانشجویی نشان داده است، تحقق چنین امری برای رژیم، اگر نگوئیم غیر ممکن، لااقل باید گفت که به راحتی میسر نیست.

مضافا اینکه نیروهای بسیج دانشجویی به دلیل نقش مزدوری و افشای هرچه بیشتر ماهیت کثیف و سرکوبگرانه شان، چنان منزوی و فاقد هرگونه پایگاهی در میان دانشجویان و دانشگاه های کشور هستند که در ماه های گذشته حتا قادر نبوده اند اجتماعات کوچکی را هم در دانشگاه های کشور به نفع دولت احمدی نژاد سازماندهی کنند، تا چه رسد به اینکه بخواهند در مقابل اعتراضات وسیع دانشجویی قد علم کنند.

با وجود این، تا آنجا که به اعمال سیاست سرکوبگرانه رژیم برمی گردد، وجود این واقعیت ها، سبب نخواهد شد تا فرماندهان سپاه و نیروهای امنیتی رژیم، همه امکانات و نیروهای خود را علیه جنبش های اجتماعی و به‌ویژه جنبش دانشجویی بسیج و سازماندهی نکنند.

حساسیت بیش از اندازه رژیم، دولت احمدی نژاد و فرماندهان سپاه روی دانشگاه های کشور  به دلیل این واقعیت است که جنبش دانشجویی در شرایط کنونی، حضور اعتراضی فعال تری نسبت به سایر جنبش های اجتماعی در جامعه داشته و دارد. طبیعتا با بازگشائی دانشگاه ها، اعتراضات دانشجویی باز هم ابعاد وسیعتری به خود خواهد گرفت. چنانکه در همین هفته های اول بازگشائی دانشگاه ها، به رغم همه سرکوبگری هایی که  از طرف نیروهای امنیتی رژیم بر دانشجویان و دانشگاه ها ی کشور اعمال گردیده است، همچنان شاهد اعتراضات وسیع دانشجویان در دانشگاه ها مختلف کشور هستیم. در واقع باید گفت، دانشگاه ها و اعتراضات وسیع جنبش دانشجویی، هم اکنون به یک معضل جدی جمهوری اسلامی تبدیل شده است.

نشریه کار شماره ۵۵۹ در فرمت پی دی اف

POST A COMMENT.