بانهایت اندوه و تأسف باخبرشدیم رفیق عزت الله خواجوی(مزدک) پس ازتحمل یک دوره چند ماهه بیماری، سرانجام روز ۶/ ۱/ ۹۶ براثر ابتلاء به سرطان معده، درسن پنجاه و سه سالگی در گذشت و صفوف مارا برای همیشه ترک کرد.
رفیق مزدک که دریک خانواده فقیر کارگری متولدشده بود، در دهه شصت وزمانی که هنوز درسنین جوانی بود، به جرم هواداریِ فعال از سازمان دستگیر و به دو سال حبس محکوم شد. پس ازآزادی، مانند صدها زندانی ازبندرسته دیگر، ازامکانات اجتماعی محروم بود و همدوش صدها هزار کارگر و زحمتکش دیگر، درکارهای سخت و مختلفی به کارگری پرداخت. در دهه هفتاد و هشتاد به عنوان کارگرپروژه ای درسد کارون سه و درشرکت سابیرمشغول به کاربود و ازهمان زمان ازطریق کارگران تهرانی سمپات و هوادارسازمان که دراین شرکت شاغل بودند، ارتباط نزدیک وی باسازمان برقرارشد. ارتباطی که تا لحظه مرگ رفیق ادامه داشت.
رفیق مزدک ازرفقای فعال سازمان درمحیط های کارگری و خود عضوی از طبقه کارگر ایران بود که طی سال های فعالیت سازمانی خود، ده ها گزارش تهیه و برای سازمان ارسال کرده بود.رفیق تا آخرین دقایق هوشیاری قبل ازمرگ خود،عشق و علاقه اش رابه سازمان و آرمان های کارگری و کمونیستی آن ابراز می نمود و دل درگرو سازمان داشت. او می گفت” یاد مرا با خواندن سرود انترناسیونال و ای رفیقان درجمع های خودتان زنده نگاه دارید”
یادش گرامی!
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرارباد حکومت شوئی
زنده باد ازادی- زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان(اقلیت)
هشتم فروردین ۱۳۹۶
کار- نان- آزادی- حکومت شورایی
همیشه این قسمت سرود ای رفیقان زمزمه میکرد.چون دماوند سر فرازیم در ره خلق جان ببازیم.
هر چه در توان داشت بکار میگرفت.اراده خیلی قویی داشت . یک شب تصمیم گرفت سیگار رو ترک کنه بدون مصرف دارویی از فرداش برای همیشه سیگار ترک کرد.خونگرم صمیمی نترس بود.او یک انقلابی بود.
مرد نکو نام نمیرد هرگز …مرده آن است که نامش را به نکویی نبرند.